اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
 
با تغییرات سریع در پوشش جامعه به خصوص زنان ، نیاز به نظارت و قانون مند کردن آن جدی تر و حیاتی به نظر می رسد. آنچه امروزه در جامعه مشاهده می شود فضای شهوت آلود برای جوانانی است که قادر به ازدواج و دفع شرعی نیازهای جسمی خود نیستند و به طبع آن آرامش فکری و روانی بر آنها نبوده و نتایج تاسف باری در برخی موارد مترتب خواهد شد. طی سال اخیر پوشیدن لبسی تنگ بنام ساپورت که قبلا در مراسمات خصوصی یا زنانه متداول بود در جامعه به اصطلاح مد شد و هیچ واکنشی در برابر آن صورت نگرفت. متاسفانه آنچه در روزهای اخیر مشاهده می شود نازک شدن آن و کوتاه شدن مانتو است. به زبان ساده اگر این طور پیش برویم تا سال آینده ...

مسئولین محترم فرهنگی و یا هر مسئلی که درد دین دارد باید بداند اگر این کشتی سوراخ شود او نیز غرق خواهد شد. اگر جوان تحریک شود و نتواند به نیاز خود پاسخ گوید آن می شود که در صفحات حوادث روزنامه ها می بینیم و در این بین هیچ کس مصون نیست چرا که فرزندان و خواهران وبرادران شما نیز در این جامعه هستند و حتما ایت آتش دامن آنها را خواهد گرفت. با این شرایط بنده امیدی به سلامت اخلاقی پیر مردها هم ندارم چه برسد به جوانها و این شرایط متاسفانه به دلیل عدم احساس خطر جامعه هر روز بدتر می شود. بنده به خواهران عزیز هشدار می دهم که اولین کسانی که در آشفته بازار ضرر می کنند ایشان هستند و امیدوارم که خودشان از طریق سازمانهای غیر دولتی اقدامی برای این منظور نمئه و دنبال راه چاره باشند که ان شاء الله پیدا خواهند کرد.

بنده به عنوان مرد باید اعتذاف کنم در این جامعه امنیت ندارم و اگر در ایران هم نثل اروپا و آمریکا امکان پیگیری آزاری که از دیگران به شما میرسد وجود داشت تا به حال از چنذین نفر بدلیل بازی با روح و روان ام شکایت می کردم و این را حق خود می دانم که در جامعه آزاد احساس آرامش روانی داشه یاشم. این خطر به جائی رسیده که برخی از تمام ابزار خود برای جلب توجه استفاده می نمایند و به اصطلاح تمام قوانین اسلام و جامعه را دور زده اند. به امید روزی که بتوانیم از امنیت اخلاقی بهره برده و با آرامش در خیابان قدم بزنیم.