حجاب و فعالیت اجتماعی

با تو ام بسيجي ...

۱- واقعا «مرگ بر بی حجاب»؟ راستی راستی به مرگ آنکه بی حجاب است، به صرف بی حجابی اش راضی هستی؟ از کجای دین ما در می آید که بی حجاب، مستحق مرگ است؟‌ با این شعار و رفتارهای شبیه آن، فکر می کنی آنکه داری آرزوی مرگش را می کنی، با حجاب خواهد شد؟ شعار مرگ بر بی حجاب، هُل می دهد یا دستگیری می کند؟

۲- آن را که از منکر نهی می کنی، دوستش داری و دلت برایش می سوزد یا از او متنفری و می خواهی سر به تنش نباشد؟ به فرق این دو فکر می کنی؟ فکر کرده ای اثر این دو چقدر می تواند متفاوت باشد؟

۳- خوب است که برای شیوع بی حجابی ناراحتی می کنی، خیلی خوب است. اقتضای جامعه اسلامی، حجاب زنان است. یکی از اقتضائاتش. بی حجابی بر خلاف ظاهرش، منکری فردی نیست. اثر اجتماعی دارد. بدحجابی و بی حجابی، در کنار خیلی عوامل دیگر، نتیجه شان سست شدن بنیان خانواده، بالا رفتن آمار طلاق، زیاد شدن بچه های طلاق و در نتیجه افزایش جرم و جنایت و افسردگی و نامهربانی است. بی حجابی، امنیت جامعه را به خطر می اندازد. اما آیا تو که از شیوع بدحجابی ناراحت می شوی، شیوع رباخواری هم تو را اینقدر ناراحت می کند؟ شیوع اعتیاد هم تو را اینقدر ناراحت می کند؟ آیا به واردات این همه جنس لوکس و مصرفی به کشور که جیب دشمنان اسلام و بشریت را پر می کند هم خروشیدی؟ زمین خواریهای محیرالعقول برخی ارگانهای حکومتی و منسوبین به حکومت هم تو را خشمگین می کند؟ ‌آیا آن مردمی که جِز زدن تو را از گسترش بدحجابی دیدند، جِز زدن تو را از امثال آنچه در کهریزک و کوی دانشگاه گذشت هم دیدند؟ وقتی از وضعیت بد بازجوییها در برخی بازداشتگاهها شنیدی هم برای جمهوری اسلامی ناراحت شدی؟ تو که حیا و عفت برایت مهم است، وقتی شنیدی برخی هم تیپهایت در اغتشاشات سال ۱۳۸۸، دهانشان به فحشهای ناموسی و رکیک، آلوده بود هم ناراحت شدی؟

 

 ۴- به این فکر کرده ای احتمال دارد آنکه با شعار «مرگ بر بی حجاب»، مرگش را می خواهی، تنها عیبش بی حجابی اش باشد و تو هم تنها خوبی ات حیا و عفت و پوشیدگی باشد؟

۵- تذکر لسانی در امر به معروف و نهی از منکر لازم است و چیز دیگری جای آن را نمی گیرد، هر چیزی به جای خود. اما به این هم فکر می کنی که اگر من و تو مسلمانهای خوبی باشیم چقدر بیشتر از تذکر لسانی اثر دارد؟

—

پروژه سينمايي لاله

 تولید فیلم سینمایی «لاله» توسط اسدالله نیک نژاد کارگردان مجموعه «پاییز صحرا» که تنها علت حضورش در ایران را کارگردانی فیلم درباره قهرمان زن رالی ایران می‌داند، از ماه‌های اولیه بهار امسال آغاز شد. فیلمی که از ابتدا قرار بود با بودجه‌ میلیاردی و در مقابل نگاه غرب به جامعه ایرانی و محدودیت‌هایی که برای زنان ایران  در غرب رواج یافته است، ساخته شود.

فیلم از اوایل خردادماه به صورت رسمی وارد مرحله پیش تولید شد. پیش تولیدی که حواشی و مخالفت‌های بسیاری به همراه داشت و کمیسیون فرهنگی مجلس در ارایه بودجه به فیلم و موضوع آن واکنش نشان داد . واکنش‌های بسیار تندی از سوی کارگردانان و منتقدان و کارشناسان سینما به ساخت پروژه صورت گرفت اما همچنان پیش تولید ادامه داشت. در میانه پیش تولید قرار شد سرمایه‌گذار خارجی و بازیگران هالیوودی در این فیلم حضور داشته باشند. که تمام این قول‌ها و پتانسیل جهانی فیلم در حد حرف باقی ماند !

پیش تولید «لاله» همچنان ادامه داشت و دفتری برای پروژه در نظر گرفته شد تا  کارگردان بتواند همچنان به پیش تولید فیلم ادامه دهد. کارگردان خارج نشین که شرکت فیلمسازی‌ را مدیریت می‌کند که کارهای پست پروداکشن فیلم‌ها را انجام می‌دهد و  از دوستی‌هایش با بزرگان عرصه هالیوود  برای اهالی سینما داستان‌ها گفته است!

طولانی شدن پروژه باعث شد تا «تورج اصلانی» مدیر فیلمبرداری از حضور در پروژه انصراف دهد.اوایل آبان ماه تعدادی از گروه تولید فیلم دسته جمعی از گروه جدا شدند و استعفای خود را اعلام کردند و برخی از عوامل ساخت فیلم «لاله» که در بین آنها اسامی تهیه کننده علیرضا سبط احمدی و مدیر تولید محمد رضا نجفی و تعدادی دیگر  از عوامل فیلم‌ دیده می‌شد.

پس از حدود ده روز از استعفای گروه تولید که هیچگاه علت آن به درستی رسانه‌ای نشد . گروه دیگری جایگزین شدند و در میان آنان نام پروانه پرتو (تهیه‌کننده) و محمدرضا منصوری (مدیر تولید) به  چشم می‌خورد و کار پیش تولید ادامه یافت.

هفته گذشته خبر تولید فیلم با حضور بازیگران مطرح سینمای ایران شنیده شد خبری که حضور نیکی کریمی و همایون ارشادی را برای بازی در فیلم اعلام می‌کرد.  طبق صحبت‌هایی که توسط گروه تولید صورت گرفته بود قرار بود شنبه (12 اسفند) فیلم جلوی دوربین برود که مطلع شدیم «علیرضا زرین دست » مدیر فیلمبرداری صاحب نام سینمای ایران نیز از پروژه استعفا داد.

جالب است قرار بود فیلم به گونه ای جلوی دوربین برود که هنوز نقش اصلی فیلم «لاله» قطعی نشده است و  کارگردان قصد داشت فیلم را با سکانس‌های بازیگران مطرح که نقش کوتاهی را قرار است ایفاء کنند آغاز کند تا با فرصت بیشتری به دنبال بازیگر نقش لاله باشد! جالبتر این‌که پس از گذشت 9 ماه از پیش تولید هنوز نتوانستند بازیگر نقش اصلی را بیابند!

علیرضا زرین دست در گفت و گو با خبرنگار سینمایی فارس علت جدا شدن از پروژه را عدم توافق مالی با تهیه کننده اعلام کرد. وی درباره عدم حضورش در پروژه توضیح دیگری نداد و متذکر شد: وقتی مدیریت فیلمبرداری «لاله» را قبول کردم یک پروژه دیگر را از دست دادم و فعلا هیچ کار جدیدی در دستور کار ندارم.

در این پروژه میلیاردی برای ایفای نقش‌های کوتاه از بازیگران مطرح سینما استفاده شده است از جمله حضور نیکی کریمی، همایون ارشادی، میتراحجار، سام قریبیان، آزیتا حاجیان به چشم می‌خورد شاید بسیاری از بازیگران صاحب نام تنها برای حضور زرین دست در این پروژه حضور داشته باشند زیرا به توانمندی‌های این مدیر فیلمبرداری واقف بودند ممکن است با کنار رفتن زرین دست تعدادی از بازیگران نیز اعلام انصراف کنند. 

قرار است فیلم به زبان انگلیسی جلوی دوربین برود و جالب است که هریک از بازیگران که نام آنها ذکر شد با یک لهجه و لحن خاص خود انگلیسی صحبت می‌کنند و به نظر می‌رسد هیچ یک دستی در این فیلم برای زبان انگلیسی نخواهد بود.

مدت‌هاست پیش تولید فیلم آغاز شده است و هزینه‌‌ای بیش از یک میلیارد برای این مرحله از تولید فیلم در نظر گرفته شده است و هنوز ساخت این پروژه با انصراف‌های سریالی از آن قطعی نیست. باید علت انصراف عوامل حرفه‌ای از این پروژه را جست و جو کرد و دید چه عاملی باعث می‌شود عوامل صاحب نام سینمای ایران از این پروژه پرحاشیه انصراف دهند و عطایش را به لقایش ببخشند.

مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ساخت این پروژه را برعهده دارد شاید عدم مدیریت درست این مرکز  باعث می‌شود این اتفاقات بیفتد و بودجه بیت المال اینگونه ضایع شود نگاهی به کارنامه اخیر این مرکز ضعف مدیر این مرکز مهم فیلمسازی را عیان می‌کند.

مانکن‌هایی که چیزی برای فروش ندارند!

ورودی مصلا منتظر «ون» ایستاده‌ایم. خانمی مسن رو به ما می‌گوید: «نروید. به درد نمی‌خورد. حتی یک مانتو هم برای فروش نیست.» و می‌رود. 

ون می‌رسد مسافران پیاده می‌شوند و این بار دختری جوان می‌گوید: «نروید به دردبخور نیست. فقط یک مشت مدل دارد!»

می‌پرسم مدل زنده؟

می‌گوید: بله!

متعجب نگاهم می‌کند. خانم جوان دیگری که مثل من در انتظار سوار شدن ون است و ظاهری متفاوت و پربرش دارد و بعد می‌فهمم خود طراح لباس است، می‌گوید: مدل زنده! از این کارها نمی‌کنند اینها!

به فضای شبستان که وارد می‌شوم بیش از هر چیز چرخ‌های خیاطی و چرخ‌های دستی به استقبالم می‌آیند. کارگران مشغول کارند. نیم ساعتی از ساعت مقرر افتتاحیه گذشته و هنوز غرفه‌ها شکل نگرفته‌اند و مدل‌ها به دست کارگران این سو و آن سو می‌شوند.

مانتوهای اینجا خیلی تفاوتی با مانتوهای فروشگاه‌های جمهوری یا غرفه‌های پاساژهای ونک و شهرک غرب ندارند. البته برخی هم بی‌شباهت به مانتوهای سال پیش نیستند. مانتوهای متفرعنانه که اصلا مشخص نیست کجا می‌توان آنها را پوشید!

امسال البته دیگر خبری از طراح‌های اسمی نیست. مسوولان نمایشگاه ترجیح داده‌اند غرفه‌هایشان را به دانشجوهای بی‌اسم و رسم دانشگاه‌ها، دانشکده‌ها و آموزشکده‌های بی‌اسم و رسم بدهند. البته اگر قصد خرید مانتوی مطابق با مدل ایرانی و اسلامی را برای عید دارید، خبری از خرید و فروش نیست. تنها می‌توانید شماره طراح را بگیرید و سفارش بدهید.

انگار مصلا خیاط خانه‌ای بزرگ است و این سفارش بدون دانستن قیمت اتفاق می‌افتد. اغلب غرفه‌ها بدون حضور دانشجو‌های طراح اجرا شده و غرفه‌داران از ذکر قیمت تا چیز‌های دیگر خودداری می‌کنند.

با نگاهی گذرا به عناوین غرفه‌ها، عنوان‌های «آموزشگاه فنی حرفه‌ای دختران سنندج» که با لباس‌های کردی مزین شده است، دانشگاه فنی حرفه‌ای شریعتی، تهران، قم با چادرهای غیرمعمول، غرفه آموزش و پرورش با چادرها و لباس‌هایی مشکی‌رنگ و... از نظر می‌گذرد.

لباسی در نمایشگاه شما را هیجان زده نمی‌کند. لباسی نیست که از اشتیاق داشتنش بسوزید یا نگاه‌ها را خیره کند، همه چیز کپی‌برداری از دست یکدیگر و بازار است انگار!

دختری که در غرفه دانشگاه «الزهرا» ایستاده و مانتوی جین و شال آبی رنگی به سر دارد «مروارید برزگر» نام دارد. او طراحی پارچه خوانده و درباره علت حضور دانشگاه الزهرا می‌گوید: کارهای این غرفه کارهای بچه‌های طراحی و چاپ دانشگاه الزهراست که با نرم‌افزار طراحی شده‌اند و هر کدام منبع الهام خود را دارند. یکسری از کارها چاپ شده و برخی پارچه‌شان را طراحی لباس کردند.

‌کارهایی که طراحی کردید آیا تاکنون به تولید انبوه رسیده‌اند؟

نه، متاسفانه.

‌

چرا؟

چون کارخانه‌دار نمی‌آید ریسک کند و طرح ما را مستقیم در بازار بریزد و این خیلی بد است، چون تمام کارها در ایران کپی است.

‌چرا مدل‌های غرفه‌تان را به تن نکردی؟

هر سال این کار را می‌کنیم. اما امسال همه چیز به هم ریخته بود و تنها توانستیم طرح‌هایی را در غرفه بگذاریم.

‌شما حاضرید این مانتو‌ها را بپوشی؟

مانتوهایی که در آن غرفه‌هاست را نه، اما مانتوهای غرفه خودمان را بله. چون خیلی‌ها با توجه به جنس، یکسری بودجه و سرمایه‌هایی دارند و این کارها را طراحی کرده‌اند اما خب هیچ کار چاپ سیلکی در نمایشگاه نیست.

‌تفاوتش چیست؟

همه پارچه‌ها در بازار چاپ سیلک است اما اغلب طراحی‌های نقاشی است و قابلیت تولید انبوه ندارد.

‌درباره قیمت و اینکه آیا همه جا می‌توان این مانتوها را پوشید هم توضیح دهید؟

در رابطه با مانتوهایی که همه جا بشود پوشید در بخش مسابقه تعدادی مانتو دیدم که می‌شود. اما در بخش‌های دیگر خیر، خیلی سلیقه‌ای است. درباره قیمت هم من از قیمت‌ها اطلاعی ندارم. اما فکر می‌کنم نسبت به چیزی که عرضه کردند زیاد باشد.

«آرمان» طراح لباس دیگری است که از او درباره نمایشگاه سوال می‌پرسم. مانتوهای غرفه‌ای که آرمان در آن حضور دارد با مانتوهای بیرون مو نمی‌زند اما او منکر این شباهت است، می‌گوید: باید طرح مورد نظر را انتخاب کنید. به طراح‌ها سفارش دهید.

‌می‌پرسم خب به عنوان مثال من این را انتخاب کردم قیمتش چقدر است؟

من نمی‌دانم طراح به شما می‌گوید.

‌خب، کارهایی که خودت طراحی کردی چقدر به فروش می‌رسد؟

از صد‌هزار تومان به بالا.

‌بالایش چقدر است؟

بستگی به مدل دارد.

‌خب، من این کارهایی که اینجا می‌بینیم در خیابان جمهوری دیدم؛ یعنی نوآوری اتفاق نیفتاده؟

نه، کارهای خیابان جمهوری کپی همین کارهاست. اصولا این کارها کار دست است هیچ تولیدی قدرت تولید این کارها را ندارد. انتخاب لباس به سلیقه شما ربط دارد. چون سلایق مختلف است شاید نتوانید در این نمایشگاه لباس دلخواه‌تان را پیدا کنید چراکه هر نمایشگاه شرایط خاصی دارد و باید خودمان را با ضوابط این نمایشگاه منطبق می‌کردیم.

‌آیا به عنوان طراح از شغل و درآمدت راضی هستی؟

از کار کردن در خارج از ک

چند درصد از افراد جامعه با‌حجاب هستند؟

رئیس بسیج جامعه زنان در خصوص شرایط کنونی عفاف و حجاب در جامعه گفت: هم اکنون با توجه به هجمه‌هایی که از سوی دشمن انجام می‌شود وضعیت حجاب در جامعه ما وضعیت خوبی است اما برای بررسی دقیق‌تر و وضعیت عفاف و حجاب در جامعه یک کار تحقیقاتی و پژوهشی آغاز شده است که به صورت واضح‌تری شرایط موجود را تبیین می‌کند.

اصلانی ادامه داد: این کار پژوهشی وضعیت حجاب  را به صورت درصدی نشان می‌دهد و با همکاری سازمان تحقیقات بسیج انجام می شود.

وی ادامه داد: این کار تقریباً سه ماه است که آغاز شده است و تا دو ماه ابتدایی سال آینده منتشر می شود.

نتایج بررسی‌ها درباره رایتل را به رهبر می‌دهیم

نتیجه بررسی‌های مرکز موضوع‌شناسی احکام فقهی درباره مزایا و عواقب سیم کارت‌های اپراتور سوم تلفن همراه (رایتل) در اختیار ولی مطلقه فقیه ،حضرت امام خامنه ای و مراجع تقلید قرار خواهد گرفت.

علی طاهری٬ سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس٬ این مطلب را روز دوشنبه (هفتم اسفند) پس از پایان جلسه این کمیسیون درباره سیم‌کارت‌های «رایتل» در گفتگو با خبرگزاری «تسنیم» بیان کرده است.

آقای طاهری گفته این جلسه با حضور مسئولانی از وزارت ارتباطات، سازمان تنظیم مقررات، بخش سایبری سپاه و ناجا، مرکز موضوع‌شناسی احکام فقهی، مجمع فعالان انقلاب اسلامی در جامعه فضای مجازی و مدیرعامل رایتل برگزار شده است.

وی افزوه است: «در این جلسه که حدود چهار ساعت به طول انجامید، مخالفان و موافقان این موضوع صحبت کردند٬ اما کمیسیون به جمع‌بندی نرسید و جلسات خود را قطعا ادامه خواهد داد.»

به گفته این نماینده مجلس در جلسه مذکور٬ مسئولان مرکز موضوع‌شناسی احکام فقهی از برگزاری ۱۵ جلسه درباره مزایا و معایب «رایتل» خبر داده و گفته‌اند نتایج این جلسات را به رهبری خواهند داد.

طاهری افزوده «سیم‌کارت‌های رایتل امکانات گسترده‌ای دارد، اما ارتباط تصویری دغدغه اصلی کمیسیون فرهنگی است چراکه می‌تواند برای بنیان خانواده خطرآفرین باشد.»

۱۴ بهمن ماه امسال نیز ناصر مکارم شیرازی از مراجع تقلید قم با صدور فتوایی از شرکت‌های خصوصی و دولتی خواسته بود از خدمات تصویری سیم کارت‌های اپراتور سوم تلفن همراه (رایتل) استفاده نکنند.

علی طاهری٬ سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس سوم بهمن ماه نیز از نگرانی اعضای این کمیسیون در مورد عدم رعایت شئونات اسلامی در مکالمات تصویری اپراتور جدید تلفن همراه (رایتل) خبر داده بود.

آقای طاهری گفته بود سیم‌کارت «رایتل» علاوه بر صوت، تصویر را هم منتقل می‌کند که این موضوع باعث بروز نگرانی‌هایی در میان «متدینین» جامعه شده است.

وی افزوده بود عمده نگرانی‌ها این است که «آیا در انتقال این تصاویر رعایت محرم و نامحرم و حریم خصوصی افراد می‌شود یا نه.»

ترکیب مانتو و چادر ، حجاب جدید + عکس

طلایی: پوشش مردم به پلیس ارتباطی ندارد

رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران، گفت: ‌به پلیس چه ارتباطی دارد که بگوید؛ مردم چه لباسی بپوشد یا نپوشد و اگر ورود کرده برای این است که خلاف هنجار‌ها در جامعه عمل می‌شود و این وظیفه پلیس در تمام دنیاست در کشور ما نیز پلیس مجری و پاسدار قانون است.

مرتضی طلایی در گفت‌و‌گو با ایلنا، با بیان اینکه شاید در جامعه پوششی که ما دوست داریم، نباشد، گفت: ‌ بی‌شک این افراد در باطن به دین و شریعت پای بند هستند.

گشت ارشاد به دلیل كم كاری متولیان فرهنگی ایجاد شد
وی درباره ضرورت وجود گشت ارشاد برای تذکر پوشش افراد در جامعه، با اشاره به اینکه این سوال را باید مسئولان مربوطه پاسخ گو باشند، ادامه داد: ‌حوزه تربیت بشیرا و نذیرا است در واقع به نوعی امر به معرف و نهی از منکر است از این رو بهتر است اول از کسانی که در حوزه‌های فرهنگی کار می‌کند بخواهیم هنجار‌ها را گسترش دهند تا باور‌ها تقویت شوند.

رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران همچنین خاطر نشان کرد: متولیان حوزه فرهنگی باید به خوبی به وظایفشان عمل کنند تا جامعه کمتر نیارمند نهی از منکر باشد.

طلایی در پاسخ به اینکه آیا ورود نیروی انتظامی در راستای کم کاری حوزه‌های متولی در مقوله حجاب است، تصریح کرد: ‌ به نوعی بخشی از اقدامات نیروی انتظامی در راستای کم کاری حوزه‌ها و دستگاه‌ها متولی در تمامی حوزه‌ها است برای نمونه وقتی شهروندی از اموال خود به خوبی نگهداری نمی‌کند پلیس ناچار می‌شود برای حفظ مال آن ورود کند در واقع پلیس در حوزه‌ای ورود می‌کند که دیگران درآن درست عمل نمی‌کنند اگر دیگران به وظایف خود عمل کنند نیروی انتظامی ورود نمی‌کند.

پلیس نمی‌تواند بر پوشش افراد تاثیر داشته باشد
وی درباره میزان تاثیر پلیس گشت ارشاد بر روی پوشش اینگونه پاسخ داد: ‌ پلیس نمی‌تواند بر پوشش افراد تاثیر داشته باشد در واقع پلیس نیامده است بگوید که من گشت ارشاد راه اندازی می‌کنم تا پوشش افراد را تغییر دهم بلکه پلیس گشت ارشاد گذاشته است تا مانع کسی شود که برخلاف ارزش‌ها، هنجار‌ها، مقرارات و قانون در جامعه عمل می‌کند.

پلیس به دنبال آن نیست که بگوید افراد چه لباسی بپوشند یا نپوشند
طلایی با بیان اینکه پلیس به دنبال آن نیست که بگوید افراد چه لباسی بپوشند یا نپوشند، تاکید کرد: این نگاه درست نیست و نگاه سیاسی است به پلیس چه ارتباطی دارد که بگوید مردم چه لباسی بپوشد یا نپوشد و اگر ورود کرده برای این است که خلاف هنجار‌ها در جامعه عمل می‌شود و این وظیفه پلیس در تمام دنیاست در کشور ما نیز پلیس مجری و پاسدار قانون است.

طلایی افزود: ‌قانونی در زمینه  ورود پلیس به این مسائل وجود ندارد اما مصادیق در حوزه اجرایی تعریف شده است قانون نگفته است پلیس در زمینه حجاب مستقیم ورود کند اما از پلیس استقرار نظم و امنیت خواسته شده است.

آرايش ميكنم ، پس هستم ...

 بزرگ‌ترین بازارهای مصرف لوازم آرایشی در دنیا، متعلق به کشورهای اسلامی است، به‌طوری که به گفته نهادهای اقتصادی معتبر، صنعت لوازم آرایشی در منطقه خاورمیانه، سهمی بیش از ۷/۲ میلیارد دلار را به خود اختصاص داده است که از این میزان، حدود ۲/۱ میلیارد دلار آن به زنان ایرانی اختصاص دارد.

استفاده بیش از حد، از لوازم آرایشی در ایران، می‌تواند دلایل متفاوتی داشته باشد. برخی کارشناسان اجتماعی، استفاده زنان ایرانی از حجاب مشکی را دلیل گرایش بیش از حد آنها به لوازم آرایشی می‌دانند و معتقدند زنان برای جبران پوشیدگی خود، تمام زیبایی خود را می‌خواهند در آرایش صورت به رخ دیگران بکشند. برخی دیگر اما تقلید از مدل‌های غربی و برخی برنامه‌های ماهواره‌ای را در این خصوص موثر می‌دانند، به طوری که به اعتقاد دکتر یحیی دولتی، رئیس مرکز آموزش و پـژوهـش‌های بیماری‌های پوست و جذام دانشگاه تهران؛ «یکی از دلایل مصرف بیش از اندازه لوازم آرایشی، تبلیغات گسترده در ماهواره است.»

دکتر ایمانی، عضو هیات علمی دانشگاه هم معتقد است: «اینکه نمی‌‌دانیم چگونه از فرهنگ درست آرایش استفاده کنیم، از دلایل مصرف بی‌‌رویه لوازم آرایشی در کشور است. ضمن اینکه در سال‌های اخیر رسانه‌های فراملی، مثل ماهواره، به نوعی «مد» را در خانواده‌ها افزایش داده‌اند.»

با وجود اینکه لوازم آرایشی هزینه‌های بالایی را طلب می‌کند، اما «رضا بوشتکوهی»، صاحب یکی از مغازه‌های بزرگ فروش مواد آرایشی در کوچه مروی تهران، در این خصوص می‌گوید: «در این مغازه محصولاتی با کیفیت‌ها و قیمت‌های مختلف عرضه می‌شود، تا بدین صورت بتوانیم همه مشتریان خود را راضی کنیم.»

قشر مرفه جامعه، اقبال بیشتری به لوازم آرایشی نشان می‌دهند، زیرا حضور این قشر در عرصه‌های اجتماعی، بیشتر از زنان کمتر برخوردار است، اما این به این معنی نیست که زنان فقیر به سراغ لوازم آرایشی نمی‌روند. سرپرست کمیته امداد امام خمینی(ره)، با اشاره به نتایج پژوهش انجام‌شده در کمیته امداد امام خمینی (ره) اعلام کرد: «نتایج پژوهش انجام‌شده در کمیته امداد نشان می‌دهد، بیشترین دارایی دختران مددجو، علی‌رغم فقر اقتصادی آنها، لوازم آرایش است.»

حسین انواری، البته این موضوع را ناشی از فقر اقتصادی می‌داند که مانع از شکل‌گیری اخلاق سالم و فرهنگ مناسب در این دختران شده است.

آرایش برای کسب شخصیت

دخترانی در این کشور پول می‌دهند، لوازم آرایشی می‌خرند، آرایش می‌کنند تا اعتماد به نفس پایین خود را در پس چهره متفاوت خود، پنهان کنند. امان‌الله قرایی‌مقدم، استاد دانشگاه و پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی با اشاره به اینکه در ایران نحوه آرایش به عنوان معیاری برای شخصیت افراد تلقی می‌شود، می‌گوید: «براساس نحوه و نوع آرایش جوانان، شخصیت درونی و بیرونی، طبقه اجتماعی و همچنین طرز تفکر و نگرش و بینش آنان مشخص می‌شود.»

بررسی انجام‌شده توسط موسسه تحقیقات اقتصادی خصوصی(TMBA) نیز نشان می‌دهد نزدیک به ۱۴ میلیون زن ایرانی شهرنشین که بین ۱۵ تا ۴۵ سال سن دارند هر ماه به طور متوسط هفت‌دلار صرف خرید لوازم آرایشی می‌کنند.

نسیم شبستری، روانشناس در رابطه با استفاده بیش از حد جوانان امروز از لوازم آرایش توضیح می‌دهد: «آرایش‌های تند، نشانه اعتماد به نفس پایین است. افراد خجالتی و کسانی که هنوز به خودباوری اجتماعی و شخصی نرسیده‌اند، از آرایشی استفاده می‌کنند که به تصور خودشان برایشان شخصیت می‌آورد.»

در خصوص علل گرایش جوانان به آرایش هنوز پاسخ مشخصی وجود ندارد. در ۳۰ سال گذشته، هیچ پژوهش میدانی و موثری که به بررسی دقیق علت استفاده زیاد از لوازم آرایشی بپردازد، صورت نگرفته و بنابراین علت‌هایی که در این خصوص بیان می‌شود، مواردی است که به صورت موردی به اطلاع کارشناسان رسیده است. نبود پژوهش دقیق در این حوزه، اما آسیب بیشتری داشته است. آگاهی، اولین رکن برنامه‌ریزی برای مواجهه با یک مساله است و زمانی‌که علت یک موضوع مشخص نباشد، قطعا برنامه‌ریزی صحیحی نیز نمی‌توان برای آن انجام داد.

آرایش برای زیبایی یا زشتی؟

ماجرای استفاده از لوازم آرایشی، اما همواره به زیبایی ختم نمی‌شود. لوازم آرایش تقلبی، انواع و اقسام بیماری‌های پوستی شامل اگزما، حساسیت و گاه عفونت‌های پوستی را به همراه دارد، که به گفته پزشکان حتی می‌تواند مسمومیت‌های داخلی به همراه داشته باشد.

اگرچه تاکنون وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی که مسئول حفظ و تامین سلامت مردم است، یا نهادهایی مانند وزارت بازرگانی و گمرک که مسئولیت کنترل بازار و صادرات و واردات را برعهده دارند، به‌طور رسمی درباره میزان دقیق قاچاق گسترده لوازم آرایشی به کشور سخنی نگفته‌اند، اما رشد فزاینده اخبار دستگیری قاچاقچیان که عمدتا از سوی پلیس یا مسئولان منطقه‌ای اعلام می‌شود، به وضوح حکایت از آن دارد که قاچاق مواد آرایشی، به ویژه از نوع غیراستاندارد و تقلبی آن، در کشور شدت گرفته است.