يازده ايالت آلمان تصميم دارند، حجاب اسلامي را ممنوع اعلام كنند، اما راهبه هاي مسيحي كه در مدارس آلمان تدريس ميكنند قصد دارند، شكايتي در اين خصوص به دادگاه قانون اساسي كارلزروهه ارايه دهند كه ممكن است نتيجه اي به همراه نداشته باشد.

 

در ايالت باواريا ـ كه اعتقاد مردم به دين بيشتر است ـ اين نگراني وجود دارد كه در صورت ممنوعيت حجاب، استفاده از سمبلهاي مذهبي در كلاسهاي درس از جمله نصب صليب و غيره به ديوار با مشكل مواجه شود. در حال حاضر، دهها حقوقدان به دنبال يافتن راهي هستند تا دادگاه قانون اساسي آلمان را مجاب كنند كه در رأي خود مبني بر ممنوعيت حجاب اسلامي تجديدنظر نمايد. پيشنهاد ممنوعيت حجاب اسلامي از سوي وزير فرهنگ ايالت باواريا ـ خانم مونيكا هولهايمر ـ ارايه شده است. در اين پيشنهاد آمده است:

سيستم قضايي بايد قانوني وضع كند كه اجازه دهد سمبلهايي كه در تضاد با نظام ارزشي قانون اساسي آلمان و قانون اساسي ايالت باواريا قرار دارند و باعث اختلال در آرامش محيط مدرسه ميشوند، ممنوع اعلام شوند. در حال حاضر حقوقدانان با استناد به اينكه در رأي دادگاه قانون اساسي آلمان به مدارس اجازه داده شده سنتهاي موجود در تركيب مذهبي جمعيت و ريشههاي مذهبي آنها را مورد توجه قرار دهند، تلاشهايي را آغاز كردهاند.

اين مسأله باعث شده، ايالاتي در آلمان كه در آنها احزاب مسيحي حاكم هستند، در حمايت از مسيحيت به تكاپو بيفتند و خود را درگير اين دعواي حقوقي كنند، البته ايالات فوق ميخواهند، خانممعلمهايي را كه با حجاب اسلامي در كلاسهاي درس حاضر ميشوند، از مدارس اخراج كنند. اما به 50 راهبهاي كه با لباس رسمي خود به تدريس اشتغال دارند، اجازه دهند به كار خود ادامه دهند. علاوه بر اين صليبهايي كه به ديوار كلاسها آويخته شده، در جاي خود باقي خواهند ماند. وزير فرهنگ ايالت نيدرساكن، برند بوزمن به صراحت ميگويد: «ما اجازه استفاده از حجاب اسلامي را نميدهيم».

خانم كريستينه لانگن فلد، استاد حقوق عمومي دانشگاه گوتينگن هشدار ميدهد: «اين، مسأله سادهاي نيست كه استفاده از سمبلهاي مسيحيت مجاز شمرده شود، ولي سمبلهاي اسلامي نه. اين مسأله از نظر قانون اساسي مشكلآفرين خواهد شد و قانونگذار را با مشكلات بزرگي روبرو خواهد ساخت، لذا دادگاه قانون اساسي آلمان بايد خيلي سريع قانون مذكور را ملغي نمايد».

وزير فرهنگ ايالت بادن ورتمبرگ، خانم كورنياورويگ هرتنك در اين رابطه ميگويد، دو نوع آييننامه وجود دارد: يا اينكه ما با ممنوع ساختن حجاب اسلامي، ساير سبملهاي مذهبي را هم از فضاهاي آموزشي دور سازيم و يا اينكه هر دو را مجاز بشماريم.

اين خانم حقوقدان كه عضو حزب دموكرات آزاد است، با افسوس ميگويد كه اكنون دولتهاي ايالات با همه نيرو سعي ميكنند، شق اول را انتخاب كنند.

در مجموع يازده ايالت ميخواهند از تدريس بانوان محجبه در مدارس جلوگيري كنند. هشت ايالت در حال حاضر در حال انجام اقدامات لازم در اين زمينه هستند. ايالات تورينگن ساكسوني و ساكن آنان آنجاست، در حال حاضر نيازي به انجام چنين اقدامي نميبينند، زيرا امروزه تعداد كساني كه اين ايالات را ترك ميكنند، بيشتر از تعداد كساني است كه به آنجا مهاجرت ميكنند. علاوه بر اين ايالات مذكور منتظرند كه ببينند، آيا ايالاتي كه درباره ممنوعيت حجاب به دادگاه قانون اساسي در كارلزوهه مراجعه كردهاند، برنده خواهند شد يا خير.

در اين بين مقامات شهرهاي برلين و برمن تصميم گرفتهاند، با جدايي هرچه بيشتر كليسا از حكومت ـ كه در اين دو دولتـشهر به عنوان يك سنت تلقي ميشود ـ شدت بخشند و همگي سمبلهاي مذهبي را كه كوچك و چشمگير نيستند، از كلاسهاي درس دور نمايند. برلين حتي مايل است ممنوعيت استفاده از سمبلهاي مذهبي را در ادارات هم عملي سازد.

بوزمن، وزير فرهنگ ايالت نيدرساكس ميگويد: اين امري واضح است كه سمبلهاي اسلامي را بايد به گونهاي ديگر ارزيابي كرد. زيرا ما مدت هزار سال است كه از سمبلهاي مسيحي استفاده ميكنيم.

لذا صليب بر روي ديوار كلاس، خطري براي بيطرفي مدرسه تلقي نميشود. در همين زمينه خانم ورويگ ـهرتنك، وزير فرهنگ ايالت بادن ورتمبرگ اظهار ميدارد: حجاب اسلامي سبمل ظلم،بنيادگرايي و ناشكيبايي تلقي ميشود. وي ادامه ميدهد: روسري واقعا يك مسأله است زيرا اين حجاب به دلايل مختلف مورد استفاده قرار ميگيرد. مشكل است كه شخص پي ببرد كه آيا استفاده از روسري به دليل بنيادگرايي سياسي يا صرفا به خاطر عقايد مذهبي است.

اگرچه حقوقدانان محتاط نسبت به استدلالات خارج از چارچوب مسايل حقوقي هشدار ميدهند، ايالات سارلند و هسن، آييننامه يكجانبه خود را مبني بر ممنوعيت استفاده از روسري به ادارات دولتي هم گسترش ميدهد، اما ساير ادارات در حال بررسي و مذاكره در اين خصوص هستند. در ايالاتي كه دولت ائتلافي وجود دارد امكان مجادلات سياسي نيز هست. رهبر فراكسيون حزب دموكرات آزاد FDP در ايالت نيدرساكس فيليپ روسلر اعلام كرده است كه به عقيده وي در اين ايالات، قانون بايد براي همه مساوي باشد. چنانچه ما در رابطه با جهانبيني بخواهيم بيطرف باشيم، پس بايد اين بيطرفي را به طور صحيح پياده كنيم. در هامبورگ هم مدتهاست كه بين وزير فرهنگ رودلف لانگه از حزب FDP (دموكرات آزاد) و شركاي ائتلافي از حزب دموكرات مسيحي CDN اختلاف عقيده وجود دارد. در برلين مسؤول سياست داخلي حزب سوسياليست دموكراتيك PDS از خود سؤال ميكند كه در صورت ممنوعيت استفاده از روسري، آيا نبايد سمبلهاي كوچك هم كنار گذاشته شوند؟ ايالاتي كه توسط احزاب مسيحي CSU و CDU اداره ميشوند، سعي ميكنند موضع ضعيف خود را به وسيله يافتن آييننامهاي واحد براي ارايه به دادگاه قانون اساسي آلمان، واقع در كارلزوهه تثبيت نمايند. در صورت تصويب قانون ممنوعيت حجاب اسلامي، اصول دموكراتيكي از جمله آزادي عقيده و مساوات در آلمان كه خود را كشوري مبتني بر قانون ميداند خدشهدار خواهد شد.

زيرا روسري همچنان لباس مخصوص راهبههاست و به عنوان نماد مذهبي شناخته ميشود.

خانم لانگن فلد، كارشناس قانون اساسي ميگويد: قانونگذار تنها در صورتي ميتواند روسري را ممنوع اعلام كند كه ثابت شود، تمامي معلمهاي مججبه، اهداف خلاف قانون اساسي را دنبال ميكنند و يا اينكه استفاده از روسري باعث بروز مجادلات زيادي در كلاس بشود كه به خاطر آن ادامه درس به روال عادي ميسر نباشد. اين مسأله قابل تصور نيست و چنانچه قانونگذار روسري را تنها به عنوان يك سمبل ممنوع كند، عملي خلاف اصل مساوات انجام داده است.

در ماههاي آينده قرار است، ايالاتي كه ميخواهند روسري را ممنوع اعلام نمايند، طرح قانوني مربوط را ارايه دهد، چرا كه يك سال طول خواهد كشيد تا دادگاه قانون اساسي آلمان، آييننامههاي ايالات مذكو را با توجه به مورد خانم معلم اهل تركيه فرشتالودين ـ كه نسبت به رأي دادگاه قانون اساسي مبني بر ممنوعيت استفاده از حجاب توسط وي اعتراض كرده است ـ مورد بررسي قرار دهد. وزير فرهنگ ايالت بادن ورتمبرگ، خانم ورويگ هرتنك ميگويد: تازه آن وقت روشن خواهد شد كه قانون ممنوعيت روسري واقعا چه پيامدهايي به دنبال خواهد داشت. او ادامه ميدهد: «احتمالا» ما مجبور خواهيم شد، در چارچوب بيطرفي از همه سمبلهاي مسيحيت و يهوديت صرفنظر كنيم و اين بهاي گزافي است كه بايد بپردازيم