ستاره محجبه المپيك در تهران
رقيه القصرا در تهران است. او همان دختر بحرينياي است كه در المپيك 2008 پكن با لباس كاملا پوشيده دويد و سوژهاي جذاب براي آژانسهاي خبري جهان شد. عكسهايش در حالي كه موهايش را پوشانده بود و پيراهن و شلواري استرچ به تن داشت، بارها روي خروجي خبرگزاريهاي معتبر قرار گرفت. رقيه قهرمان 200 متر و نفر سوم 100 متر بازيهاي آسيايي 2006 دوحه است. در المپيك هم توانست از گروه مقدماتي صعود كند و به اين ترتيب بود كه در كانون توجه رسانهها قرار گرفت.
پس از اين موفقيتها، او حالا روياهاي بزرگتري دارد. ميگويد به المپيك آينده ميانديشد و روزي كه با همين حجاب روي سكوي قهرماني جهان بايستد. دختر محجبه بحريني براي سومين بار در پنج سال گذشته به تهران آمد و در مسابقههاي داخل سالن جام فجر، بيدردسر قهرمان شد. او در سالني كه هيچ مردي در آن نبود، ترجيح داد با حجاب برود. وقتي دليلش را پرسيدم گفت قلب و روحش با حجاب يكي شده است.
وقتي با پوشش اسلامي در مسابقهها شركت ميكني، كسي هم از تو و لباسهايت ميپرسد؟
چرا. در همه مسابقههايي كه تا به حال شركت كردهام، خيلي از مردم درباره لباسم از من سوال ميكنند. ميپرسند چرا اين را ميپوشي؟ اينكه يك دونده با لباس اينچنيني بدود براي آنهايي كه مسلمان نيستند تعجبآور است. البته شايد هم بعضي از آنها فكر ميكنند، من به خاطر مرتب نبودن موهايم آنها را ميپوشانم.>
وقتي با پوشش اسلامي روي خط استارت ميايستي، هيچ به تفاوت لباس خودت با بقيه رقبايت فكر هم ميكني؟
نه، من اصلا موقع مسابقه به اين چيزها فكر نميكنم. به اين هم فكر نميكنم كه بقيه چه چيزي پوشيدهاند. من فقط به خط پايان فكر ميكنم.
اين لباس موقع مسابقه برايت مشكلساز نميشود؟
نهتنها مشكلي به وجود نميآورد بلكه من بهعنوان يك مساله ضروري به آن نگاه ميكنم. فكر ميكنم قلب و روح من با حجاب عجين شده است.
تا به حال به دويدن بدون حجاب فكر كردهاي؟
نه، من از 10 سالگي حجاب را رعايت ميكنم. خودم آن را دوست دارم. كسي هم تا به حال من را براي داشتن آن مجبور نكرده است.
وقتي تمرين دووميداني را شروع كردي نگاه جامعهاي كه در آن زندگي ميكردي نسبت به ورزش كردن يك زن چگونه بود؟
من در روستاي املي، در 10 كيلومتري منامه زندگي ميكنم. روساي روستاييان از اينكه من دونده حرفهاي شده بودم، نگران بودند. آنها معتقد بودند دووميداني براي زن مسلمان مناسب نيست اما پدرم كه خود فوتباليست حرفهاي بود تنها حاميام بود. با اين حال من هر روز تمريناتم را با انگيزه انجام ميدادم.
اولين مسابقهاي كه در آن شركت كردي چه بود؟
سال 2003 در مسابقههاي قهرماني كشورهاي عرب در لبنان، همانجا دو مدال طلا در 100 متر و 200 متر گرفتم.
وقتي برگشتي باز هم ديد همان ديد قبلي بود؟
نه، وقتي برگشتم، ديد همه تغيير كرده بود. نمايندههاي روستايم براي استقبال به فرودگاه آمده بودند. مثل اينكه قهرمانيام كار خودش را كرده بود.
وقتي دو را شروع كردي، فكر ميكردي خيلي زود در المپيك استارت بزني؟
آنموقع آرزو داشتم المپيك را از نزديك ببينم. رقابت در آن برايم خيلي ارزش داشت. البته هر وقت فكر المپيك را ميكردم، ميگفتم: انشاءالله.
تو براي چي به تهران آمدي در حالي كه ميدانستي اينجا رقيب سرسختي نخواهي داشت؟
من قبلا هم دو بار به تهران آمده بودم اما خودم ايران را دوست دارم. از مسابقه دادن با دختران محجبه ايراني لذت ميبرم. مهمتر از آن اين است كه حضور در مسابقه تهران در برنامه مربيام بود.
اما تو ميتواني در مسابقهسطح بالاتري شركت كني؟
قوي بودن مهم نيست دويدن مهم است.
با كاري كه تو كردي، حالا دختران ديگري در بحرين هستند كه بخواهند مثل رقيه شوند؟
وقتي سال 2004 من مدال گرفتم، خيلي از روزنامههاي جهان، درباره من مطلب نوشتند. من شده بودم سوژه خبري آنها. حتي يكي از روزنامههاي آلماني مرا به عنوان قهرمان مسلمان دنيا انتخاب كرد. لقب سفير زنان مسلمان دنيا را به من داد. حتي روزنامههاي آمريكايي هم مانور زيادي روي اين مساله دادند. اين باعث شد كه الگوي دختران مسلمان در بحرين شوم. بعد از آن خيلي از آنها دلشان ميخواهد كه مثل من با پوشش اسلامي در مسابقهها شركت كنند.
الگو شدن كارت را سختتر ميكند؟
اين شعار زندگي من است كه در آينده بهتر و بهتر شوم.
به تو براي گرفتن نتيجه بهتر در مسابقهها كمك هم ميكند؟
خيلي. در مسابقههاي جهاني و بينالمللي، فكر ميكنم نماينده زنان مسلمان هستم. در واقع مسلمان بودن برايم اهميت زيادي دارد.
تو حالا به مسلمان بودنت افتخار ميكني يا قهرمان بودن؟
غرورم به مسلمان بودنم است نه به قهرمانيام.
براي حضور در المپيك پكن كجا تمرين ميكردي؟
در بحرين و اروپا تمرين ميكردم، به خاطر نداشتن امكانات خوب، قبل از المپيك در كمپ كيپتاون و ايتاليا اردو داشتم و با مربي الجزايريام تمرين ميكردم.
چي شد در المپيك فقط تا نيمهنهايي بالا آمدي؟
پكن، اولين تجربه المپيك من بود. البته رقباي قوياي هم داشتم، با اين حال اولين زن دونده مسلماني بودم كه در المپيك با پوشش اسلامي دويدم و همه را شگفتزده كردم.
فكر ميكني در المپيك لندن به مدال برسي؟
اميدوارم. هرچند هميشه بين خواسته و واقعيت فاصلهاي هست اما فكر ميكنم براي رسيدن به مدال المپيك لندن بايد بهتر از اين كار كنم.
منبع: اعتماد ملی