اکثر مردم و مسئولان کشور بر این موضوع تأکید دارند که چادر حجاب برتر است اما سال‌هاست که این اعتقاد در ذهن‌ها رنگ باخته و در سایه تناقض میان گفتار مسئولان با رفتارشان شأن چادر در جامعه در حال کمرنگ شدن است و در این میان انگشت اتهام بیشتر به سوی سینمای اسلامی سال‌های پس از انقلاب و رسانه ملی نشانه رفته است، به گونه‌ای که سینما و رسانه ملی متهمان اصلی شکسته شدن حریم عفاف در جامعه به شمار می‌روند.

آرو و لوگو صدا و سیما ، حجاب

مشاهده روابط دوستانه میان دختر و پسر و شوخی‌های بدون حد و مرز زن و مرد نامحرم با یکدیگر در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی برای مخاطب به یک امر عادی تبدیل شده است به گونه‌ای که ارزش‌ها تحت تأثیر این نوع از برنامه‌ها در حال تغییر هستند یعنی ارتباط دوستانه دختر و پسر و شکسته شدن حریم عفاف در روابط میان زن و مرد به موضوعی قابل قبول در میان خانواده‌های ایرانی تبدیل شده است.

سینما در تخریب حجاب و عفاف کمر همت را سفت بسته و در این زمینه از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. در سال‌های پیش از انقلاب وضع نامناسب سینما و ارتباط نادرست میان زن و مرد در فیلم‌ها بر هیچ کس پوشیده نبود اما با پیروزی انقلاب اسلامی سینمای کشور دچار تحول شد و در راستای تولید آثار فاخر و ارزشمند حرکت کرد.

پس از گذشت سال‌ها از پیروزی انقلاب اسلامی سینمای ایران که عنوان «اسلامی» را با خود به یدک می‌کشد، از مسیر اصلی خود دچار انحراف شد و با نفوذ برخی افراد به داخل سینما متأسفانه شاهد وضع اسف‌بار آن هستیم؛ به گونه‌ای که تخریب چادر در سینما به یک روال طبیعی تبدیل شده است.

از سینما باید گذشت چرا که با وضعیت در پیش گرفته به سینمای هالیوود شباهت بیشتری دارد اما انتظارها از رسانه ملی بسیار بیشتر از سینماست؛ در صدا و سیما به شدت سینما شاهد تخریب چادر نیستیم اما مشکلی که رسانه ملی با آن درگیر است، عدم وجود عفاف در برخی از برنامه‌های تولیدی است؛ به گونه‌ای که برخی مجریان با پوشش مناسب مقابل دوربین حضور می‌یابند اما رفتارشان به هیچ عنوان متناسب با نوع پوششان نیست.

در برنامه‌های رادیو نیز شوخی میان مجریان زن و مرد به یک روال طبیعی تبدیل شده است به گونه‌ای که حریم میان مرد و زن برای برخی مجریان رادیو معنایی نداشته و گاه با شوخی‌های خارج از عرف به کمرنگ شدن عفاف در جامعه دامن می‌زنند.

حضرت امام خمینی (ره) درباره اهمیت صدا و سیمای جمهوری اسلامی می‌فرماید: «صدا و سیما باید دانشگاهی عمومی برای هدایت و تربیت مردم باشد یعنی دانشگاهی که در سطح کشور گسترده است و باید به اندازه‌ای که می‌شود، از آن استفاده کرد. رادیو و تلویزیون، بنگاهی است که از تمام رسانه‌های گروهی مهم‌تر است و تقریباً در تمام دهات و شهرستان‌ها عمومی شده است. رادیو و تلویزیون باید اصلاح و متحول شود.»

از صدا و سیما که باید به عنوان یک دانشگاه عمومی فعالیت کند، انتظار می‌رود تا با تولید برنامه‌های مناسب به حفظ عفت در جامعه کمک کند اما هم‌اکنون وضعیت دیگری در صدا و سیما حاکم است و برخی از فیلم‌ها و برنامه‌ها به ویژه تولیدات رادیویی به وضوح عفاف را زیر پا می‌گذارند یعنی شوخی‌های بیش از حد مجریان با یکدیگر که عمدتاً با هدف شاد اجرا کردن برنامه صورت می‌گیرد، ارزش‌های متفاوتی را به جامعه منتقل می‌کند.

به جرئت می‌توان گفت رادیو، تلویزیون و سینما در حال رواج عرف و ارزش‌های جدیدی به جامعه هستند که با ارزش‌های مقبول گذشته به شدت در تضاد است.